Poniżej publikujemy list od pani Eweliny i zachęcamy was do dzielenia się swoją opinią oraz własnymi historiami pod adresem: redakcja_lifestyle@ Wybrane maile opublikujemy w serwisie Kobieta Onet. Pochodzę z miejscowości, w której poza sezonem mieszka niewiele ponad 100 osób. Nie chciałam wyjeżdżać. Dobrze mi tu. Wiedziałam też, że jedyną możliwą ścieżką kariery dla mnie jest praca w sklepie, na poczcie lub w jednym z wielu ośrodków wypoczynkowych. Na razie wybrałam tę ostatnią opcję. Pracuję w ośrodku wypoczynkowym, na którego terenie znajdują się domki letniskowe i pole namiotowe. Nie jest to jakiś bardzo wysoki standard. W większych domkach jest kilka pokoi, a w nich łóżka piętrowe i skromna łazienka oraz kuchnia. W tych mniejszych jest podobnie. Przyjeżdżają do nas głównie studenci, którzy mają ochotę zaszaleć, a nie mają funduszy, oraz rodziny z dziećmi. O dziwo ci ostatni czasami bywają gorsi niż imprezowa młodzież... Zobacz również: Pasażerowie na pokładzie samolotu: klaszczą, buczą i głośno rozmawiają [LIST] Zaczynam pracę codziennie po godzinie szóstej rano. Na początku sprzątam łazienki na polu namiotowym i najbliższe otoczenie. Później sprawdzam, czy nie przyjeżdżają nowi letnicy. Jeśli tak, sprzątam domki na ich przyjazd. Po 11 kończy się u nas doba hotelowa. Wtedy też wchodzę do domków, które opuszczają turyści. Co tam zastaje? Absolutnie WSZYSTKO. To zależy od tego, kto zamieszkiwał dany domek. Studenci zazwyczaj zostawiają po sobie dużo pustych butelek po różnych trunkach, kilka drobiazgów pod łóżkiem w postaci spinek do włosów czy też zagubionych skarpetek. Rodzice z dziećmi są nieco bardziej skrupulatni, jeśli chodzi o sprawdzanie pomieszczeń przed ich opuszczeniem. Po nich zazwyczaj nie zostaje nic. Dalsza część listu znajduje się pod materiałem wideo Jednak są sytuacje, które przerastają nawet mnie. W mojej "karierze" pokojówki widziałam rzeczy, które trudno zapomnieć. Zawsze będę wspominała pewną wycieczkę z Kielc. To były dwie lub trzy rodziny. Kilkoro dorosłych i około piątka dzieci w wieku od niemowlaka aż po późną podstawówkę. Zajęli dwa domki i przyczepę kempingową. Nieco zdziwiła mnie ta konfiguracja. Ale bardzo szybko wyjaśniło się, o co chodzi. Okazało się bowiem, że w domkach zamieszkali sami dorośli. W przyczepie umieszczono zaś dzieciaki z jedną z kobiet, która miała się nimi opiekować. Wieczorem wyjaśniło się również, skąd ten pomysł. Dzieci ze wspomnianą kobietą poszły spać, natomiast reszta towarzystwa zaczęła ostro balować. Pili wszystko: od whisky, aż po najtańsze wino z pobliskiego sklepu. Do tego oczywiście obowiązkowo kiełbasa z grilla. Po północy zaczęły się śpiewy: "Hej, Sokoły" i "Góralu, czy ci nie żal". A o szóstej rano już z daleka słyszałam, jak jeden z panów toną w objęciach muszli klozetowej i ją "straszył". Taki scenariusz powtarzał się przez bite dwa tygodnie. Pili codziennie, a ja codziennie sprzątałam po nich ich wymiociny. W ciągu dnia ledwo żyli. Odganiali od siebie dzieci, które po prostu chciały się bawić. Prosiły, żeby poszli na plażę, popluskali się w morzu. Dopiero około 14 ktoś z dorosłych litował się nad nimi i zabierał całą gromadkę ze sobą. Sprawdź: "Nie uszczęśliwiajmy 200 pasażerów samolotu i dzieci morderczą podróżą" [LIST] Pamiętam też turystów ze Śląska, którzy przyjechali około piątej rano, gdy ośrodek jeszcze spał. Mówili, że mieli tylko takie połączenie. Dlatego uznali, że ktoś na pewno się nad nimi ulituje i ich przyjmie. Niestety, wszystkie domki były wtedy zajęte i nie mogliśmy zakwaterować ich wcześniej niż o 12. Nie przejęli się tym. Poprosili tylko o to, czy mogą gdzieś zostawić bagaże. Potem wyjęli z jednej z toreb przenośnego grilla, dokupili odrobinę węgla i zaczęli swój turnus. Nie byli problematyczni. Na pewno nie tak, jak poprzedni turyści, których opisywałam. Jedyną rzeczą, która im się nie podobała, była zbyt mała lodówka. Faktycznie, była wyjątkowo skromna. Oni zaś mieli naprawdę sporo piw ze sobą. To może cię zainteresować: Dziecko przeszkadzało gościom w restauracji. "Byłoby mi wstyd" [LIST] Kolejni turyści, o których nigdy nie zapomnę, to pewni Górale z Milówki. Jednak oni zapadną mi w pamięci nie dlatego, że narozrabiali. Wręcz przeciwnie. Byli jednymi z najsympatyczniejszych gości, jacy kiedykolwiek odwiedzili nasz ośrodek. To było czworo młodych mężczyzn i dwie kobiety. Lubili organizować sobie grilla przed domkiem. Zawsze zapraszali pozostałych letników i robiła się z tego prawdziwa, góralska impreza z tradycyjnymi tańcami i przyśpiewkami. W dodatku zawsze, gdy widzieli, że niosę coś ciężkiego, biegli mi na pomoc. Prawdziwi dżentelmeni. Zostawili po sobie taki porządek w domku, że jedyne, co musiałam zrobić, to zmienić pościel i delikatnie przetrzeć łazienkę oraz kuchnię. Takich gości niestety mogę policzyć na palcach jednej ręki. A pracuję w tym zawodzie przeszło pięć lat...